Weer onderweg op Curaçao

Lang geleden dat ik een blog heb geschreven. Lange tijd bleef het stil. Stilte voor de storm?
De afgelopen maanden waren ingrijpend voor ons leven hier op het eiland. Allebei je baan opzeggen en een bedrijf beginnen, vraagt de nodige aanpassing.

Bovitabon Houtwerk B.V. gaat steeds beter lopen. Mensen weten ons te vinden via mond op mond reclame of Facebook. In de werkvoorbereiding begint enige routine te komen, in de uitvoering steeds meer gevoel van eigenwaarde. Nieuwe uitdagingen worden opgepakt van boekenkasten voor een school tot renoveren van tuinhekken.

Jongleren - leerondersteuning is nog wat lastiger. Er zijn nu 4 kinderen onder begeleiding, maar het probleem is de reistijd. Grote Berg ligt zo'n 15 minuten met de auto van het centrum van Willemstad en de kinderen die ik begeleid wonen aan de andere kant van het centrum. Er wordt voor 1 uur begeleiding dus evenveel tijd in de auto doorgebracht. Het is leuk om te zien en te horen dat de leerondersteuning in eerste instantie effect heeft op de motivatie van de kids en het gevoel van eigenwaarde. Wat is er nou mooier als een kind op te zien bloeien?! Daar doe ik het voor!



De inkomsten zijn nog laag en ons huis aan de zee daardoor niet meer te betalen.
Gelukkig hebben we een ander huis gevonden.

We gaan in juni verhuizen van banda bou naar
banda riba , de oostpunt van het eiland. Daar hebben we een kleiner huis gevonden, zonder appartement (maar dat loopt toch niet) met lekker veel ruimte erom heen. En ... gelukkig wel een logeerkamer!


In de tuin staat een blokhut, daar zullen we een kantoor van maken. De leerondersteuning ga ik dan vanuit huis geven. Scheelt een heleboel reistijd en levert dus weer begeleidingstijd op.

Voor Bovitabon gaat Herman een werkplaats maken in de tuin m.b.v. een 20 ft zeecontainer, die zie je hier overal voor allerlei doeleinden op het eiland staan. We hebben een container gekocht van Allways transport in Nederland. Ze hebben onze gereedschappen vorig jaar verscheept naar Curaçao en we hebben nog steeds contact met hen. Een container op het eiland scoren was niet alleen moeilijker, maar ook duurder! Naast het huis is voldoende ruimte en van de huurbaas mogen we plaatsen. Danki Dios!




Pfff ik moet alleen nog even niet aan al die inpakkerij denken. We hebben wel het een en ander  verkocht via marktplaats en fb pagina's. Scheelt in het verhuizen en levert ook nog iets op.  Gelukkig hebben we ook al kennis gemaakt met de nieuwe huurder en konden we een aantal zaken (zoals de keuken in het appartement) verkopen.
En .... zin inmiddels ervaren verhuizers geworden in de afgelopen jaren.
Als er nog iemand zin heeft om in juni te komen helpen met inpakken, schoonmaken, schilderen of verhuizen dan ben je van harte welkom!


Het blijft dus nog steeds: onderweg op Curaçao. Maar deze nieuwe fase heeft ook weer iets spannends en leuks en ....  ons vertrouwen in en onze afhankelijkheid aan God groeit iedere dag. Soms vraag je je af of het wel goed komt en dan .... komt er een opdracht .... reageert er iemand op een advertentie ... biedt iemand hulp aan ... ontvang je een compliment voor het werk dat je doet ... .

Afgelopen zomer kocht ik een dagboekje bij de Book Inn in Zeewolde en nu geeft dat ons zoveel nieuwe moed.
Even een stukje:
  

Als je naar de dag kijkt die voor je ligt, zie je overal keuzemomenten. Al die mogelijkheden en keuzes kunnen je verwarren. Breng daarom je gedachten terug naar het begin van deze dag, waar Ik naast je sta en je liefdevol wil voorbereiden op wat je te wachten staat.

Je moet je keuzes één voor één maken, want elke beslissing hangt samen met de beslissing die eraan voorafging. Probeer niet om in gedachten alvast een route uit te stippelen, maar richt je op mijn liefdevolle nabijheid. Ik rust je onderweg toe, zodat je alles aankunt wat er op je pad komt. Vertrouw erop dat Ik zal geven wat je nodig hebt, op het moment dat je het nodig hebt. 

 

Moet je daarvoor naar Curaçao? Nee natuurlijk niet, maar voor ons is het afgelopen jaar wel een intensieve leerschool geweest bij God op schoot! In Nederland was ik de laatste jaren ook al bezig met 'loslaten'. Vrienden en vooral collega's wisten dat! In het afgelopen jaar lijkt er wel een climax gekomen. Nog steeds heb ik veel ideeën en plannen,  maar ...... to do lijstjes hebben een heel andere waarde gekregen.