en lag de sleutel binnen in het postvak van Willemien! Ja, het zit erop. Ruim 20 jaar Waterspiegel achter me gelaten. De laatste dagen plopten steeds herinneringen op: starten, verhuizen, inrichten, bouwen, collega's begroeten, afscheid nemen, coachen, onderwijzen, samenwerken, plannen maken, feest vieren en ga nog maar door. Wat ben ik gisteren verwend! Een heerlijk feest! Knuffels, goede wensen, bedankjes en tranen. En nu zit ik thuis en probeer me voor te stellen hoe een leven zonder Waterspiegel is. Geen ritjes meer met Christa, geen na schooltijd gesprekken meer met Ilse, geen koffie meer met andere collega's. Geen pret meer met Duckies en geen zorgen meer om Duckies. Het is goed zo, maar ook vreemd.
Morgen ga ik wel weer nadenken over wat er nu moet gebeuren. Eerst lekker een wijntje en dan lekker slapen. Oogjes dicht en snaveltjes toe ... WELTERUSTEN!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten