maandag 17 juni 2013

Wat houd ik van Gods huis.

Even stil op facebook, even een klein griepje en nu weer bijna fit. Ja hoor , ook op Curaçao heb je van die dagen dat je op je bed valt en er vervolgens achter komt dat je daar beter even kunt blijven liggen. Paracetamol en water bij de hand en zweten maar. Daar heb je dan echt geen dekbed voor nodig, dat gaat helemaal vanzelf. Wel jammer als je dan op zaterdagmiddag uitgenodigd bent voor een bbq waar je je nieuwe buren kunt leren kennen. Dat wil je niet missen, dus stop je er nog wat pilletjes in en gaat naar Grote Berg. Wat is dat leuk om te zien dat je in een buurt komt te wonen waar mensen goed contact hebben met elkaar. Het was gezellig en we werden met open armen ontvangen. Het leuke is dat er Nederlanders, Curaçaoënaars, Surinamer en straks ook nog Belgen wonen.
Vraag je waar je goed een oven kunt kopen, krijg je één aangeboden. Nee hoor, mag je hebben. Danki! Vertel je dat je ook naar het asiel gaat om voor een hond te kijken, zegt iemand: "wij hebben een hond, maar door omstandigheden moeten we hem wegdoen." Van de week maar eens kennis gaan maken met die hond. Danki!


Daarna een prachtige zondag met als thema: Thuis in Gods huis. In de preek vanuit Hebreeën 12 vers 1 en 2 werden we aangespoord om als gemeente samen in beweging te blijven en onze blik op Christus gericht te houden. Dat betekent alles ontwijken wat in de weg staat, ons aan laten vuren door de supporters (uit o.a. Hebreeën 11) en het einddoel voor ogen  houden. Gebruik de hulpmiddelen die God geeft (kerkdiensten, bijbelstudie in kleine groepen, onderlinge gesprekken) en vertrouw daarbij op Christus (Hij ging door zelfs aan het kruis). Ken je geloofsgetuigen en laat je door hen aanmoedigen, zij zochten het bij God en volharden daarin. Daarbij denk ik dan ook altijd aan mijn eigen voorouders. Mijn opa en oma staan me aan te moedigen, prachtig toch!?!  Blijf je focussen op Christus. Er overkomt je (en ook de kerk) van alles in dit leven, let dan op Christus. Hij staat aan het eind en trekt je mee met zijn liefde.
Ik moet minder worden en God groter. Ach wat valt dan veel van mijn weerstandgevoelens over uiterlijkheden in de kerk weg. Orgel te langzaam? Ach .... drumstel te hard? Ach .... preek te lang? Ach .... Fomulier te saai? Ach ... Al weer iets nieuws in de dienst? Ach .... Kijk daar staat Christus! Kijk daar zijn je broers en zussen! Kijk ze eens intensief luisteren, zingen, bidden ... Zie je er ook die afhaken omdat de vormgeving , de muziek, de taal ze niet aanstaat? Ga met ze in gesprek over Christus! Wat een liefde!
Zucht ... lastig? JA .... lastiger dan aan een kruis hangen? NEE... dus ....

Ja het was een hele mooie zondag en nu weer verder op weg.
Zucht ... nog een week wachten op verblijfsvergunning, huis, container ... Maar in die week ook een gemeente avond met als startpunt de preek en dan actief worden. Wat kan ik doen in mijn nieuwe gemeente voor mijn broers en zussen?

Lieve familie en vrienden ik wens jullie een goede week

Anja

1 opmerking: