Het rijdt als een vorst!

Ach ja , verschil moet er zijn

 

Sinds gisteren is Herman onafhankelijk autorijder. Al die weken reed hij mee met Jan Willem of bracht en haalde ik hem naar en van zijn werk. Gisteren heeft hij zijn eigen auto opgehaald en zei hij : "het rijdt als een vorst!" Het is dan ook een (in mijn ogen) kolossale auto, maar idd je zit heerlijk. Samen met de auto heeft hij een vrijwilligersklus aangenomen: rijden voor de voedselbank. Al twee keer is hij met Cor meegeweest en vandaag gaat hij na zijn werk naar de opslagloods om die schoon te maken en op te ruimen. Een keer per maand gaat hij dan alle voedingsmiddelen klaar zetten en op zaterdag worden de pakketten ingepakt en gaat hij ze wegbrengen. De contacten met de mensen waar hij de pakketten aflevert vindt hij heel leuk.

Twee weken geleden heb ik kennis gemaakt met onze huisarts, die de prachtige naam Winkel draagt. Tenminste dat dacht ik. Maar de volgende dag belde hij op of ik de rekening betaald had bij de assistente (had ik natuurlijk gedaan) en toen noemde ik hem dokter Winkel, bleek het zijn compagnon te zijn . "Geeft niks hoor mevrouw, komt vaker voor." Zal best, maar je voelt je toch wat lullig. Vriendelijke, gemoedelijke man. Neemt de tijd en schrijft een recept voor de medicijnen die ik op dit moment nodig heb. Voordat de beste man dat deed heb ik netjes op mijn beurt zitten wachten totdat de assistente mijn naam riep. Ook een vriendelijke dame die rustig naar mijn verhaal luisterde. De entourage is toch wel iet wat anders dan in Nederland. Een oud onderkomen in Ottrobanda, met airco dus heerlijk koel. Een kale wachtkamer met plastic stoelen en oude (lees verouderde) posters aan de muur en allerlei briefjes die mij in het Papiaments iets wilden vertellen. 'k Zou niet weten wat!
Daarna wordt het lastiger. Met recept naar de Botika (apotheek, met drogisterij ineen). 1 medicijn van de drie konden ze leveren, gelukkig pillen tegen migraine. Ik heb ze nog niet vaak nodig gehad hier, maar heb graag een doosje achter de hand. De andere 2 had ze niet. Oké, dan een andere botica. Helaas ook niet voorradig. 's Middags nog één , ook niet. Toen herinnerde ik me de botica Sorsaka waar ze ook een uithangbord van Vichy hadden. Bijna aan de andere kant van Willemstad, maar oké leren we daar ook beter de weg vinden. En ja hoor! Raak! Gelijk ook gezicht crème van Vichy gekocht.

Die middag heb ik ook mijn handtekening gezet onder het arbeidscontract van de VPCO. Nu nog papieren verzamelen over mijn loopbaan, want ik heb mijn digi D niet uit de verhuisdozen gered en nu kan ik niet bij mijn ABP overzicht. Ook nog een medische keuring en dan kunnen we er straks tegenaan . Heb er heel veel zin in!

Voor het uitzoeken van die papieren had Ilse een envelop opgestuurd met mijn dossier van de Waterspiegel. Dat had ze aangetekend gedaan en ik kreeg een briefje dat ik het op kon halen op het postkantoor en een identiteitsbewijs mee moest nemen. Helaas was de post bestemd voor Anja de Boer-Vis en dat ben ik niet! O nee? Nee, ik ben Janna Ariaantje Vis en die krijgt dus niet de post mee van Anja de Boer-Vis, je weet maar nooit wat ze ermee doet, toch?! Hopelijk komt het mailtje van de afzender met scan van haar paspoort goed aan op het postkantoor, dan ben ik gelukkig weer mezelf.
De volgende dag had ik een mailtje van Ilse dat aan het postkantoor was gestuurd, dus vol goede moed ging ik op pad.  En?? nee hoor nog niks mee gekregen. Geen mailtje van de afzender aangekomen. Laat ik het cc-tje op mijn telefoon zien ... ja mevrouw het is sro en niet sko! OOOOOO kijk nog eens op het briefje dat ik gisteren van ze gekregen had en ja hoor, het kan ook een r zijn i.p.v. een k. Zo zie je maar weer dat netjes en duidelijk schrijven nog steeds belangrijk is in het computer tijdperk. Dus wachten maar weer op een nieuw mailtje en morgen weer naar het postkantoor. En ja hoor, de volgende ochtend had ik weer een nummertje getrokken en wilde net op mijn beurt gaan wachten, toen de security beambte me aansprak: "Gaat u het weer proberen mevrouw?"  "Ja meneer, ik hoop dat het nu wel lukt." "Mevrouw geef me uw formulier en paspoort maar even , dan ga ik even voor u kijken" (Ssst ik ben nog lang niet aan de beurt, maar ik ben al ingeburgerd dus ...... maak ik gebruik van de situatie!) Paspoort mee, papier mee, meneer verdwijnt door de zijdeur, wachten en dan opeens hoor ik achter het gesloten loket een bons YES, dat is een stempel!. En ja hoor daar komt de meneer van de security met envelop door de deur "Alstublieft señora" Ik kon de beste man wel zoenen, heb ik niet gedaan hoor. Ik heb hem wel de hand geschud en héééél lief naar hem gelachen en o ja , mijn nummertje heb ik doorgegeven aan de mevrouw die na mij aan de beurt was. Kijk , zo doen we dat op Curaçao. Binnen de kortste keren stond ik weer buiten!

In de afgelopen week ook nog bedden, kussens en bedlinnen, linnenkasten en nachtkastjes gekocht voor het appartement en de logeerkamer. Voor het appartement ook een zithoek ... dus lieve vrienden en familie er is strak voor jullie een plekje op Grote Berg. Heleen is de eerste die in augustus komt logeren. Lijkt me leuk, jammer dat ik dan al moet werken, maar er blijft vast nog genoeg tijd over en ze heeft gezegd graag wat in huis te helpen. Daar ga ik dus lekker van genieten!

 

Gisteravond toen we de auto voor Herman ophaalden ook direct de maten van de inloopkast en de kennel opgenomen. Kunnen we daar ook vast voorbereidingen voor gaan treffen. Joho, mijn eigen (uh onze eigen) inloopkast! Ik ga een leuke indeling bedenken. Herman mag nadenken over de kennel, zodat we snel een hond (of twee?!) bij het asiel kunnen gaan halen. Ben ik nog een maandje thuis om ze te laten wennen
                                                     

Vandaag de verzekering van de auto afronden en langs bij UTS voor een telefoon/internetverbinding op Grote Berg. Hopelijk is dat dan ook nog op tijd klaar, hoeven we niet bij AH te gaan zitten.


Lieve mensen ik ga er mee stoppen, nog een paar leuke plaatjes erbij en dan kunnen jullie gaan lezen.